محمدرضا محمودی،گهرشناس (کارشناس در شناخت جواهرات)، نقش آفرین (طراح) جواهر در سبک  سنتی – مدرن، و بنیان گذار تُرسه در سال 1982 در ایران و در شهر تهران دیده به جهان گشود. در سال 1993، در سن دوازده سالگی، هنرهای معرق کاری و خاتم کاری را نزد استاد صلاح الدین علامه زاده آموخت. پس از گذشت چهار سال، همزمان با آموزش هنرهای رفته در بالا، ساخت طلا و جواهرآلات و مخراج کاری آنها را آغاز نمود و فرایند جواهر سازی را به گونه ای تجربی فرا گرفت.

 از آن پس، در کارگاه خود تنها سفارش هاى شخصى مخاطبین از طرح هاى خاص را می ساخت و از سال 2009 در آموزش هنرجویان رشته ی جواهر سازی نیز همت گمارد.

آن روزها بود که نخستین بارقه های ایده تلفیق دو گزینش از هنرهای دستی کهن کشورش به نام های خاتم و معرق با طلا و جواهر در ذهنش درخشید.

او به پشتوانه ی گنجینه ی بی پایان و نامیرای نقوشی چون ترنج، شمسه, و بته جقه که از نشانه های هنر کهن ایران زمین، سرزمین مادری اش، بود و همچنین در صنایع دستی و هنری مانند معماری، فرش، دست بافته ها یا نساجی، و کاشی کاری اماکن تاریخی بکار رفته بودند و با الهام گرفتن از آنها نگرشی نوین در هم انگیزی هنر معرق و خاتم را بدعت گذاشت تا جانی تازه در رگ های هنر جاری کند و از روح جوان خویش در آن بدمد.

محمد رضا، به کمک سالها ممارست، کوشید تا روایتی مفهومی از صنعت طلا و گوهر نگاری را از طریق زبان هنر و کیفیتی زیبا شناختی به منصه ی ظهور برساند. رویکرد خلاقانه وی نسبت به خاتم و الگو واره های مربوط به آن نشان گر دغدغه های ذهن کاوش گر و ایده پرداز او و تلاشی برای ارایه ی افق هایی نو است.

همه ی نقش ها و آثارش برخاسته از تکاپوی ذهن زایا، بی باک و نوگرایش است و این تکاپو استوار بر پایبندی به رهایی هنر پارس. هنری که گویی رسالتش ترجمه ی بصری نمایشی است تمام عیار پیش روی مخاطب از هویت تمدن بشری به مدد درون مایه هایی از ساختارهایی بنیادین و نمادین به همراه بهره گیری از نقش مایه های کهن.

امروز، این آثار تبدیل به شناسنامه ی هنری دیدگاه شخصی طراح  شده است و به طرز شگفت انگیزی مرزهای این صنعت را درنوردیده و به یمن بهره گیری از هنر خاتم تعریف و ماهیت نوینی را از این صنعت ارائه کرده است.

دستاورد هاى وی حماسه ای خلاقانه و گنجینه ای یگانه است گره خورده با اساطیر و داستان های آنها که حاکی  از شکوفایی سبک شخصی وی در راستای ایجاد یک ایده یا مضمونی جهان شمول و چه بسا ایجاز آن در عصر کنونی است. وانگهی، رمزگونگی این گفتار در جملگی آثار وی به از دیدگان کمتر ناظری پوشیده است.

او در تمامی این سالها، کوشیده تا با زبانی علمی و خردمندانه، معنایی تازه از اصول و مبانی صنعت طلا و جواهر را که هماهنگ و همسو با فرهنگ پارسی است، از دیدگاه جهانیان ارایه نماند.

وی در تمامی طرحها و آثار، ضمن این که بشدت متاثر از فرهنگ اساطیریست، کوشش تبلور خوانشی نو از کهن الگوهای ادوار فرهنگ اسطوره ای جهان است. بدین روی، می توان گفت نگاه عمیق او و تفکر سیال و پرهیاهویش آثاری را شکل میدهد که ذهن بیننده را به دوران اساطیری سوق می دهد.

محمدرضا محمودی با تلاش برای تکامل مسیر ذهن تا دست، ایده تا اجرا، هنرجویانی تربیت نموده و به درجه استادی رسانیده تا در راستای تجلی این هنر سنتی- مدرن در آیندگان ادامه دهنده ی ذهن خلاق و بلند پرواز وی باشند.